@ Χθες μας έφαγε όλη την στήλη ο Μόγιες και το παράδειγμα του. Σήμερα θα βάλω μόνο ένα μικρό κομμάτι από την αποχαιρετιστήρια επιστολή του τεχνικού που... οδήγησε την Μάντσεστερ στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ. Ενα μικρό κομμάτι μόνο: «Παραμένω υπερήφανος που οδήγησα την ομάδα στα προημιτελικά αυτού του Τσάμπιονς Λιγκ και θα παραμείνω ευγνώμων στον σερ Άλεξ Φέργκιουσον για την πίστη στις ικανότητές μου και στο ότι μου έδωσε την ευκαιρία να κοουτσάρω την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ». Κι εμείς είμαστε περήφανοι Ντέιβιντ γιατί ένα πράγμα έκανες αλλά το έκανες καλά. Καλή συνέχεια στην καριέρα σου. Δεν ήσουν για εκεί, κακά τα ψέματα. Αλλά την δουλειά που σου αναθέσαμε την έκανες. Και πάμε παρακάτω...
@ Πρώτη φορά χθες τόσες ερωτήσεις για τα εισιτήρια της Κυριακής με μέιλ και μηνύματα. Καλό σημάδι. Η Ριζούπολη μπορεί να μην έγινε ποτέ έδρα μας όπως ήταν για τον Ολυμπιακό δύο σεζόν, κι έμεινε στην ιστορία το όνομα της για τους... λάθος λόγους, αλλά είναι η γειτονιά μας. Και όλοι μέσα μας έχουμε ένα κίνητρο παραπάνω να πάμε στην γειτονιά μας. Δίπλα στο σπίτι μας. Εκεί που ήταν και θα είναι πάντα. Θυμάμαι εκείνα τα δύο πρώτα παιχνίδια της εποχής Ντέμη. Με την Κέρκυρα και τον Πανιώνιο. Ειχαν γίνει στην Ριζούπολη γιατί το ΟΑΚΑ ήταν ακόμη κεντρικό στάδιο της Παραολυμπιάδας. Δύο υπέροχες βραδιές. Θυμάμαι πραγματικά πως παρά και την ταλαιπωρία που είχε περάσει ο κόσμος με τα διαρκείας που είχαν μπει αλλού για αλλού στην Ριζούπολη ήταν όλοι τόσο χαρούμενοι και τόσο καλοπροαίρετοι που δεν υπήρξε πραγματικά κανένα πρόβλημα. Ολα ήταν υπέροχα. Και η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν πραγματικά μοναδική. Βέβαια όπως πίστευα και τότε, έτσι πιστεύω και τώρα πως σωστά τότε η ΑΕΚ δεν έκανε μόνιμη έδρα της την Ριζούπολη. Το ΟΑΚΑ ιδίως τις πρώτες χρονιές ήταν μια χαρά. Μετά σιγά σιγά μεταβλήθηκε σε... Νταχάου. Γιατί για πολλά χρόνια δεν είναι. Αλλά για αρχή ήταν μια χαρά. Τόσο όμορφα, τόσο αγαπησιάρικα. Την Κυριακή δεν είναι το πρώτο παιχνίδι μιας νέας εποχής στην κατηγορία που πάντα ήμασταν και θα είμαστε. Είναι ένα από τα τελευταία... βασανιστήρια στο πιο ξένο πρωτάθλημα που παίξαμε ποτέ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΙΞΟΥΜΕ. Ομως είναι μια ωραία ευκαιρία να περπατήσουμε σε αγαπημένα μέρη. Να γεμίσει ξανά μεσημέρι η Φιλαδέλφεια που με τα πόδια είναι ένα τσιγάρο δρόμος που λένε.
@ Οσο για το θέμα που ζητάνε πολλοί να μάθουν, αν δηλαδή υπάρχει περίπτωση να παίξουμε στην Ριζούπολη Β ΕΘνική επειδή φεύγει ο Βελλής, νομίζω πως είναι πολύ πρόωρο να πούμε οτιδήποτε. Καταρχάς να φύγει πρώτα ο Βελλής γιατί εγώ δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως θα το κάνει. Πιστεύω πως την έχει ψωνίσει υπερβολικά πολύ για να γυρίσει σπίτι του και να βλέπει ποδόσφαιρο από την τηλεόραση μόνο. Πολύ δύσκολα θα σκοτώσει το παραγοντηλίκι μέσα του ένας άνθρωπος που ξεκίνησε σαν αφανής χρηματοδότης και έφτασε να είναι ο πιο λαλίστατος και πολυεμφανισμένος πρόεδρος που έχουμε δει ανεξάρτητα αν στα περισσότερα που έλεγε είχε δίκιο. Αν τελικά φύγει πιστεύω πως θα είναι πλέον θέμα της ΑΕΚ γιατί ο Ερασιτέχνης Απόλλωνας από πέρυσι ήταν θετικότατος να δώσει το γήπεδο και στην ΑΕΚ. Θα δείξει. Στην παρούσα φάση πάντως δεν υπάρχει τίποτα και ότι κυκλοφορεί είναι κυρίως το «θέλω» πολλών οπαδών της ΑΕΚ που βλέπουν στην Ριζούπολη την ευκαιρία για ομορφότερες Κυριακές στο δεύτερο, ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ, μέρος του εφιάλτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου